Moje 80-te urodziny

 

Jestem najstarszym mieszkańcem Domu,

choć nie byłem jego pierwszym .

Urodziłem się  W 1944 r w Górach Lasochowskich.

Przez pierwsze 10 lat moim domem 

był dom rodzinny,trzy siostry,

rodzice w małej wiosce 

w dawnym kieleckim.

Ot "scyzoryk" ze mnie .

Potem kolejne 9 lat to

 Ośrodek dla Dzieci Niesłyszących i Głuchych w Lublińcu.

A jeszcze potem los postanowił kolejny raz spłatać mi figla 

i moim domem stały się Domy Pomocy Społecznej 

dla osób niepełnosprawnych intelektualnie.

Początkowo Gorzyce a od 1979 r 

miejscem na ziemi zostało Orzesze.

Słuch straciłem w wyniku choroby ,

zapalenia mózgu(1945 r.) w 8 miesiącu życia.

W wyniku leku,który wtedy dostałem ,

doznałem trwałego uszkodzenia słuchu.

Gdyby wtedy zbadano ,w jakim stopniu słuch został uszkodzony

moje życie potoczyłoby się zupełnie inaczej...

Kilkanaście lat temu 

w https://medincus.pl/

przeprowadzono specjalistyczne badania 

i okazało się ,że w jednym uchu 

słyszalność jest na poziomie 60 dB HL.

Gdybym wtedy otrzymał aparat słuchowy... 

Wracajmy jednak do rzeczywistości.

Takie okrągłe urodziny to tylko wśród "swoich", 

 bo od 1979 roku są moją "rodziną" 

 i to z nimi Dom Pomocy Społecznej Orzesze 

świętowałem wczoraj. 

 Dziękuję wszystkim za obecność 

 oraz pomoc w przygotowaniu tej uroczystości. 

 Klaudia T.,Barbara G.,Asia Skorodzień ,

Ula,Agnieszka ,Patrycjusz L. ,Bogdan H.🫶 

Obiecuję spełnić wyśpiewane życzenia 💯 lat, 

 skoro taki godny chór głosów płynących z serca mi tego życzył. 

 To się nie może zmarnować 😘 

Ten wspaniały tort dodam bardzooooo smakowity

 jest dziełem Pani Korneli Szewczyk z Orzesza. 

 Pani Kornelio , dziękujemy 🫶

W oczekiwaniu na imprezkę z moim

 przyszywanym "bratem" Markiem

Poniżej umuzykalnieni  koledzy z Domu-Bogdan i Piotr,

którzy dziś w roli domowej orkiestry

Tę pizzę dostałem w prezencie urodzinowym

od https://www.facebook.com/burgerornontowice

Szefowa Pizzerii Pani Marta Kaleta

Natomiast koledzy z Zespołu,na którym mieszkam już 46 lat ,

delektowali się pizzą "PROSTA"

"Szampana nalej mi"

Bez musujących kropelek ani rusz na urodzinach 

Goście dopisali,

ze względu na prywatność ,

więcej zdjęć nie będzie 

Dla pracowników w Domu 

pyszne pączki z miejscowej cukierni "Ewa"

Agata ,długoletni opiekun w Domu ,

zna mnie bardziej niż ja sam ,

wiec jak zwykle oryginalne życzenia urodzinowe

Dziękuję 

Poniżej najbardziej przez Kazika ulubiona 

Pani Ania ,pracownik socjalny naszego Domu.

Jest najczęściej portretowana przez Kazika 

oczywiście z serduszkiem w tle.

autor tekstu 

Gabriela

Sztuka Osób Niepełnosprawnych -XIX edycja

 🟧 To, co kocham…

      To tytuł  XIX edycji Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego Sztuka Osób Niepełnosprawnych, organizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych , która odbyła się w 2021 r.

Gazeta Łaziska miała ogromny zaszczyt objąć galę wręczenia nagród patronatem medialnym. 

Przesłano 143 prace z 46 placówek działających w województwie śląskim. Prace , uwzględniając tematykę,podzielono na kategorie.

1.KATEGORIA MALARSTWO I WITRAŻ

2.KATEGORIA GRAFIKA I RYSUNEK

3.KATEGORIA TKANINA I APLIKACJA

4.KATEGORIA RZEŹBA KAMERALNA I PŁASK

👉Trzy nagrody specjalne ufundował burmistrz Aleksander Wyra, które trafiły do Rafała Wiśniewskiego z WTZ Borowa Wieś, Jana Polaka z WTZ-u Arteria z Katowic oraz Kazimierza Gajka Dom Pomocy Społecznej Orzesze, którego praca brała udział w kategorii drugiej.

fot. Małgorzata Strzelczyk

Jestem,dopóki jestem...

Kilka migawek z życia Kazimierza . 

(KLIK W NAPIS) KONTYNUACJA POSTU 

Od 6 marca 2020 roku do  połowy  2021 mieszkańcy Domu

 ze względu na pandemię ,nie mogli wychodzić poza bramę DPS.

 Obostrzenia dotyczyły również spotykania się z kolegami

 z innych zespołów. 

Widzieliśmy się tylko z wysokości drugiego piętra...

Piątego sierpnia 2021 Kazimierz i jego kolega Marek 

wreszcie mogli  zobaczyć się  w ogrodowej altanie na terenie Domu.

Mogłam również  i ja ,po zrobieniu testów pobyć z nimi na wyciągnięcie dłoni .Nie ukrywam, wzruszenie sięgało zenitu.

W drugim roku izolacji Kazimierz  powoli zaakceptował obecną sytuację 

gdyż po zaszczepieniu wszystkich mieszkańców ,

mógł wreszcie wyjść poza teren DPS 

lecz  niestety tylko z opiekunami i terapeutami.

Pierwsze wyjścia z Domu

Rejs  

zabytkowym statkiem ( klik w napis) "Foxtrot"

 z Gliwic do Pławniowic.

Kazimierz oczywiście dokumentuje rejs.

.

Korzystając ze słonecznej  aury mieszkańcy z terapeutami 

zwiedzali atrakcyjne miejsca w  najbliższej okolicy.

.

Wrzesień zaowocował 10 dniowym wyjazdem na

  wczasy do Sarbinowa wraz ze swoim zespołem .

Dzięki uprzejmości opiekuna jego album na gmailu zaczynał się wypełniać nowymi zdjęciami. Skrzętnie gromadzimy wszystkie  ,bowiem Kazimierz uwielbia na zajęciach na  terapii przeglądać  swoje zbiory .

                                         Sarbinowo wrzesień 2021

Zdjęć jest o wiele więcej ale nie możemy naruszać prywatności kolegów,stąd tylko te dwa 

Jesienią 29 pażdziernika 2021 Kazimierz wziął udział 

w XIX Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym Sztuka Osób Niepełnosprawnych "Wszystko co kocham"

 i został jednym z laureatów.

Nad głową Kazimierza wisi wyróżniony obraz.

Listopad 2021

W listopadzie po raz pierwszy od marca 2020 roku mogłam zabrać Kazimierza poza DPS.Przed pandemią jeździliśmy na miejscowy  cmentarz  ,

gdzie leżą pochowani koledzy z zespołu,kilka razy w roku...

Pojechalismy tam  i teraz ,korzystając z możliwości wyjścia

 po tak długim okresie izolacji.

Kazimierz jest bardzo uczuciowy.Gdy zmarli jego rodzice i starsze siostry ,nie został powiadomiony i nie mógł wziąć udziału w pogrzebie.Gdy po kilkunastu latach odwiedził siostrę z którą mieszkali jego rodzice ,pierwsze co zrobił to krok do ich pokoju. Bardzo przeżył wiadomość , że nigdy już ich nie zobaczy.

Potem zakupy w markecie i odwiedziny  u ? Spójrzy sami.To ulubione miejsce Kazia,który bardzo lubi zwierzątka i ptaki.

2022

Powoli wszystko wraca do życia. 

Kazimierz ma 78lat i czas ,który  przed nim,jest bezcenny.

Dlatego na miarę jego możliwości postanowiliśmy jak najczęściej 

wychodzić z Domu wraz z drugim mieszkańcem Markiem.

Od prawie 10 lat razem zwiedzamy drewniane kościoły na tzw Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.Obejmuje on około 100 obiektów i zespołów architektonicznych.Tym razem w niedzielne majowe przedpołudnie przyjechaliśmy do (klik w napis) Wilczy

Bywają też krótkie wyjazdy do sklepów czy tak jak na zdjęciach poniżej do Centrum Ogrodniczego .

To tu  Kazik kupił sobie wiatraczek.

Przechodził Covid i pokazuje mi żywo gestykulując , 

że zakup jest konieczny ,bo będzie ćwiczył płuca.

Jak nie ulec jego prośbie 😉

Nalepiej Kazik czuje się jednak w ogrodzie Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Środowiska Naturalnego w Bujakowie .W tym roku byliśmy tam już kilkakrotnie.

Dwa miesiące temu  Kazik  po raz pierwszy zobaczył Łebę .

Kolejne wczasy nad morzem

Jak widać wizyta w muzeum Figur Woskowych sprawiła mu wiele radości

.

Mamy nadzieję ,że czas izolacji już jest poza nami

 i Kazimierz będzie mógł w pełni cieszyć się życiem ,

bowiem długotrwałe odosobnienie ,wiek,brak ruchu, spowodowały ,

że znacznie pogorszyła się statyka ciała Kazika.

Kazimierz chodzi z trudem ,ma zachwiania równowagi 

i wymaga asekuracji podczas chodzenia.

Pozostaje wierzyć ,że nie będzie wymagał wózka inwalidzkiego...

W 2022 r. zmarła również jego ostatnia z sióstr ,ukochana siostra Marta,

którą w związku z jej sytuacją rodzinną  w domu ,nie mógł odwiedzić .

Pozdrawiamy serdecznie wszystkich ,którzy zechcą zostawić swój komentarz .

Bardzo dziękujemy  za zdjęcia pracownikom Domu -

Paniom -Grażynie Sz,Katarzynie G.,Urszuli,Joannie M, Barbarze D., bez zdjęć których ten post by nie powstał.