Gdzie indziej...: czerwca 2013

Kazimierz to ja

Urodziłem się w 1944 r.w Górach Lasochowskich. Los potraktował mnie trochę ostro :) i będąc kilkumiesięcznym bajtlem , w wyniku choroby, straciłem słuch.Nie zdążyłem poznać melodii słowa.Jestem osobnikiem głuchoniemym,co nie znaczy , że nie biorę świata garściami i pozostaję obojętny na jego barwy i dźwięki.Wypracowałem sobie alternatywne sposoby komunikacji- za pomocą mimiki, gestów, słowa pisanego , trochę niezdarnego, przyznaję , chcę rozmawiać z ludźmi, którzy akceptują mnie jako człowieka.

Przez pierwsze 10 lat moim domem był dom rodzinny , trzy siostry, rodzice w małej wiosce w dawnym kieleckim.Ot "scyzoryk" ze mnie ;) Potem 9 kolejnych lat to Ośrodek dla Dzieci Niesłyszących i Głuchych w Lublińcu.A jeszcze potem, los postanowił kolejny raz spłatać mi figla i moim domem stały się Domy Pomocy Społecznej, najpierw Gorzyce, a od 1979 moje miejsce na ziemi to Orzesze .Nikt jednak nie zasługuje na samotność i do pary otrzymałem talent.

Rysuję i maluję.Musi być przecież jakaś sprawiedliwość w "przydziale" na życie, nieprawdaż? :)

Niepełnosprawni?

Niepełnosprawni. Zwykle przez delikatność czy z lęku omijamy ich wzrokiem ,niedostrzegając tkwiących w nich możliwości.Dla wielu z nich twórczość jest jedyną racją bytu.To ich sposób na samotność, na poczucie obcości.

Potrafią poradzić sobie ze świadomością „inności”,którą za pomocą sztuki oswajają, obracają w normalność.Przezwyciężając swoje ograniczenia, dzięki pasji,czynią swoje życie pełniejszym i bogatszym.
W naszym Domu mieszka kilku artystów.Nie studiowali w szkołach artystycznych. Są zupełnie nieświadomi swojego talentu i wynikającej z niego roli.

Jednym z nich jest głuchoniemy Kazimierz- bohater bloga.

Mimo upływu lat wciąż się rozwija. Maluje lawinowo i coraz lepiej, zawsze pod wpływem emocji. Do koloru i kompozycji dochodzi się intuicją i myślą. Kazimierz ze swoją diagnozą ,postawioną wiele lat temu

„upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym, głuchoniemota” ,organizuje przestrzeń jak wytrawny artysta.

Wciąż szuka nowych rozwiązań. Może na jego przykładzie należałoby zrewidować pojęcie „niedorozwoju umysłowego”?Jego rysunki wołają: „zobaczcie wreszcie do cholery ,kim jestem!”Jego sztuka bierze się bowiem

z pozytywnych doznań. Kaziu jest uzależniony od dobrych emocji ,potrafi się odwzajemnić. Jest jak probierz ludzi – wyczuwa tych dobrych i lgnie do nich.

Obrazy Kazimierza rozjaśniają nam świat. Jak dobrze , że jest on wśród nas.

Od 2009 r. bierze udział w niezwykłych Warsztatach "Future Artist" , których "matką" :) jest fascynująca i intrygująca Ewa Kokot, historyk sztuki.

Pasjonuje go również teatr, jest członkiem grupy teatralnej "Alter ego" założonej przez dwie wspaniałe terapeutki Domu-Annę i Joannę.

Marzy o fotografowaniu,brał udział w projekcie "Oddech dawnych czasów",którego celem było wsparcie osób intelektualnie niepełnosprawnych, mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Orzeszu oraz przełamanie społecznych barier między nimi a społecznością miasta.

tekst -Gabriela Kalinowska-Czakon psycholog Domu

Konkurs "Blog Roku 2012"-Ja i moje życie

Wszystkim, którzy wysyłali smsy na Kaziowy blog oraz tym, którzy wspierali nas mentalnie serdecznie dziękujemy za oddanie głosu.Naszą pozycję w konkursie(ostatecznie 19 na 555 blogów)rozpatrujemy w kategorii cudu nad Bierawką. Przecież to zaledwie trzydzieści kilka migawek z życia Kazia-mieszkańca Domu Pomocy Społecznej i to w większości skupiających się na jego udziale w Warsztatach "Future Artist" prowadzonych przez wyjątkową osobę -panią Ewę Kokot, edukatora sztuki.Nie sposób wymienić jej pomysłów,zapraszam zainteresowanych tu :)

Każda złotówka z wysłanych smsów została przekazana na szlachetny cel -rehabilitację dzieci niepełnosprawnych i obozy dla dzieci z biednych rodzin.Zatem my wszyscy mamy udział w tym szlachetnym przedsięwzięciu.Dziękujemy raz jeszcze i pozdrawiamy :)

poniedziałek, 17 czerwca 2013

XXXII Warsztaty -25.04.2012

25 kwietnia 2012 po raz 32 w piękny słoneczny dzień,stała grupa pojechała do Katowic na zajęcia plastyczne.
w celu powiększenia zdjęcia wystarczy kliknąć na nie :)

Repertuar ten sam, bo sympatycy IKEI i smakosze jej kuchni są wierni w swoich przyzwyczajeniach.

Podziwiamy przez okno autobusu, w drodze do IKEI

RZEŹBĘ ROBIONĄ NA DRUTACH-ubranko dla koparki ustawionej przy katowickim "Spodku" autorstwa Polki Agaty Olesiak.

niektórzy "ucięli komara"

Kazio wyraźnie nie w formie:)

Rozpoczynamy wizytę w Galerii

Na wystawie zaprezentowane prace z cyklu „Okładki” . Zostały one wykonane na wystawę, która miała się odbyć w Dubaju i Kuwejcie w 2010 roku, lecz mimo podpisanego kontraktu nie doszło do jej realizacji. Po tym wydarzeniu pozostał ślad w postaci 20-tu prac w języku arabskimi o arabskiej tematyce.

Pojawia się problem terroryzmu, równouprawnienia kobiet, wojna w Kuwejcie, dylematy Hosni Mubaraka i zapowiedź rewolucji w Egipcie,a także deweloperka i turystyka Dubaju.Format i stylistyka okładek czasopism utrzymana jest w standardzie kultury globalnej, a jej treści są uniwersalne i okazuje się, że tylko niezrozumiały jest język.

Rozpoczynamy zajęcia

Pani Ewa po raz kolejny zaskoczyła nas niespodzianką,każdy uczestnik warsztatów otrzymał piękny T-shirt z nadrukiem nadchodzącej imprezy jazzowej w CKK

niedziela, 16 czerwca 2013

XXX Warsztaty-Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach

Trzydzieści wyjazdów.Szmat czasu, czwarty rok zaczynamy
tę wspaniałą przygodę ze sztuką.28 lutego 2012
wyruszamy na kolejne Warsztaty do Katowic.

Tym razem znowu w BWA,gdyż w Centrum Kultury Katowic

trwają przygotowania do Targów Zdrowia.

klik

Po drodze na przystanek autobusowy sanki?

Polka Agata Oleksiak, ukrywająca się pod pseudonimem Olek,
specjalizuje się w rzeźbach robionych na drutach.19 lutego sanki odziane w kolorową włóczkę stanęły przy katowickim Skarbku.

To znak, że w Katowicach nadal jest i działa Agata Oleksiak, mistrzyni szydełkowego street artu

Przed zajęciami stały rytuał nasza ulubiona IKEA i zakupy.Konsumpcja ciasteczek, upieczonych samodzielnie

pod okiem pani Kasi dzień wcześniej. Kilka osób zakupiło kubki termiczne.

Samodzielnie płacimy w kasie

Pogoda spłatała nam figla, ale za to jaka bajkowa atmosfera

W BWA szczególna wystawa, bo wystawa jubileuszowa Związku Polskich Artystów Plastyków.Dni, miesiące, lata…

Kazik zawsze może liczyć na pomoc kolegi -kierownika wycieczki

Obchodzony jest jubileusz 100-lecia ZPAP(Związek Polskich Artystów Plastyków)i 65-lecia Okręgu ZPAP w Katowicach.
Na wystawie spotykamy tych, którzy odeszli pozostawiając nam twórczą schedę i tych, którzy ją przejęli i przekształcają w nowy, współczesny obraz.

Rozpoczynamy zajęcia,Pani Ewa już na nas czeka.

Kropla wody działa na wyobraźnię uczestników zajęć.
Jakie wspaniałe prace, dzięki niej powstały.30 Warsztatów a każdy z nich jest jedyny i niepowtarzalny, jak każdy z nas...Powstają kolorowe małe arcydzieła,cieszące oko i zwiastujące wiosnę.