Trudny nastał czas , nie tylko dla tych ,
którzy mieszkają we własnych domach
ale również dla tych , którym życie upływa
w Domach Pomocy Społecznej,w Zakładach Opiekuńczo-Leczniczych .
Jeśli czasami zdarza nam się psioczyć na ograniczenia
to pomyślmy, że obok nas żyją ludzie,którym szczególnie ciężko w czasach pandemii.
Być może niektórzy pamiętają Kazimierza ,
obecnie prawie 76 letniego bohatera bloga .
Donoszę uprzejmie ,że od marca nasz DPS
jest niestety placówką zamkniętą
dla odwiedzających .
Własnie w tej chwili przeżywamy trzeci nawrót
nieproszonego gościa.
Kazimierz w sierpniu przeszedł chorobę ,
na szczęście , mimo wieku ,obeszło się bez konieczności hospitalizacji.
Możemy się tylko widzieć z perspektywy drugiego piętra.
Smutno mi bardzo,że nie możemy wyjść do sklepu ,
na zakupy ,pojechać do Ogrodu w Sanktuarium,
wybrać się pociągiem do Katowic
i pochodzić po Galerii a Kazik uwielbia takie wypady.
Wreszcie może podglądać życie ,
które toczy się poza Domem.
Jest bardzo spostrzegawczy ,
zainteresowany wszystkim ,uwielbia zresztą być
w centrum "normalnego" życia.
Po prawie 10 latach niewidzenia ,
spowodowanego sytuacją rodzinną siostry,
w ubiegłym roku postanowiliśmy ją odwiedzić.
Telefon stacjonarny nieaktualny
numeru komórkowego nie znaliśmy ,
więc pojechaliśmy w "ciemno".
Okazało się , że wizyta odbyła się w szpitalu ,
bo siostra przeszła operację endoprotezy.
Tak było jeszcze w ostatnich dwóch latach.
Pan obok Kazika to najbardziej opiekuńczy ,
jego najbliższy kolega Marek,również mieszkaniec
naszego Domu.
Spójrzmy ile radości w tych "chłopakach" ,choć w życiu realnym,
zanim trafili do naszego Domu ,
mieli "pod górkę ".Uczmy się od nich radości .
Ulubionym sklepem Kazimierza jest IKEA.
Jeżdzimy tam od kilkunastu lat.
Jak wygląda życie poza DPSem?
Czasami konieczne wizyty u lekarza ,bo serduszko
pika w rytmie cha-cha
Diagnostyka słuchu i mamy to!-nowy aparat słuchowy,
pierwszy w życiu
Żory i badanie wzroku i będą nowe piekne okulary
Wyjazd do Katowic po okulary
STYCZEŃ 2020
Teraz tylko tak...
W tym roku ,po kilku latach przerwy ,
wyciągnęłam z domowej galerii zdjęcia kapliczek
i przydrożnych krzyży ,
które Kazimierz fotografował
w latach 2012-2015.Na skuterze objechaliśmy Orzesze
i okoliczne miejscowości.
Potem przesiedliśmy się do auta
z uwagi na bezpieczeństwo Kazika.
Wysłałam zdjęcia kapliczek w wykonaniu Kazika,
na konkurs.
Wyniki w listopadzie.Miejmy nadzieję ,
że jury wyróżni prace Kazimierza
i będzie to
jedyna radość w tych trudnych czasach...
2019 r.Pozdrawiamy tych, którzy tu zabłądzą przez przypadek.
Nie mogę się oderwać od czytania bloga.
OdpowiedzUsuńPodziw i szacunek dla Pana Kazimierza,brawo dla opiekunów.
Aneta
Dzień dobry , dopiero teraz odczytalismy komentarz.Bardzo ,bardzo dziękujemy za niego ,bo to znaczy,że ktoś zajrzał do nas i przeczytał.Pani Aneto wysyłamy całusy z Orzesza. Zmobilizowało to nas do napisania aktualnego postu,bo od roku sytuacja w Domu zmieniła się i Kazimierz może wychodzić na zewnatrz .
Usuń